Frank van Pamelen - Amalgaam!

Het gaat een beetje mis vandaag, geloof ik. Ik heb een beetje moeite met mijn
geheugen. Ja, dat is m'n eigen schuld hoor. Dat komt, ik heb net in de pauze zo'n
Kindersurprise gegeten. Dat lijkt dan een gewoon chocolade-ei, maar de surprise
is dan dat er hier rechtsonder de kop van zo'n teenage mutant killing ninja power
ranger ding in je kiesholte blijft zitten. En op zich is dat nog niet zo erg, maar ik
heb van die ouderwetse vullingen. Kijk maar. Amalgaam. En amalgaam, daar zit
kwik in. En kwik tast weer je geheugen aan.
Wist je dat niet? Jij hebt ook van die vullingen, he? Dus als je ergens op bijt, dan
komt er een lading kwik vrij, en dan kun je de ernstigste hersenaandoeningen
krijgen. Waarom denk je dat al die weermannen van die ongecontroleerde gebaren
maken? Kwikthermometers! Waarom denk je dat tandartsen vaak zo vergeetachtig
zijn?

Tenminste, mijn tandarts wel. Ik heb nog zo'n ouwe Duitse tandarts. Zo'n
worteltrekker, weet je wel. Met van die degelijke tangconstructie. Zeg maar zo
iemand die vroeger nog stage gelopen heeft in een kamp. O, maar daar weet-ie
allemaal niks meer van, hoor. Vergeetachtig! Ik heb laatst drie dagen bij hem in de
wachtkamer gezeten. Was-ie me helemaal vergeten... Niet dat ik dat erg vond.
Helemaal niet. Nee, ik vind die leestafels altijd zo intrigerend. Zoals die leestafels
in van die bruine kroegen, waar je gesjeesde studenten kunt zien bladeren in die
ultradikke zaterdag-Volkskrant, om te kijken waar ze nu weer op moeten
solliciteren. Ik zat daar laatst, en toen hoorde ik iemand zeggen: "O, zal ik
schrijven? Zal ik het doen? Nee, ik doe het niet. Nee, niks voor mij. Of moet ik het
gewoon proberen? Jezus, ik weet het allemaal niet meer!" Ik vroeg: "Wat is dat
eigenlijk voor functie?" Zegt-ie: "Beslisser".

Nee, dan de leestafel in een wachtkamer. 'Arts en auto!'. Je hoeft zo'n blad niet
eens open te slaan, of je ziet het al helemaal voor je! Een pasgetransplanteerd
hart met zestien kleppen! Het nut van airbags voor astmapatienten!

Goed, ik kom na drie dagen uit de wachtkamer van mijn tandarts. Ik lig in die
stoel. Hij geeft me een hand. Alles goed? Alles goed. Hij bekijkt de foto die hij
gemaakt heeft, pakt een tang en trekt een tand! Da's die kwik, he? Was-ie de
spuit vergeten!
Afijn, hij wast z'n handen, draait zich om, geeft me een hand. Alles goed? Alles
goed. Hij bekijkt de foto die hij gemaakt heeft, pakt een tang, en ik zeg: "Ho". Ik
zeg: "Dokter, wat koft dat eigenlijk allemaal wel niet, fo'n tand trekken?" Hij zegt:
"Vierzig goelden per tand". Ik zeg: "Hier heb je honderd gulden. En laat de reft
maar fitten!"