Frank van Pamelen - Hoogovens

Ze zat naast me
In de bus
Want ze had het zo knus
In het Nieuwsblad zien staan
En we zouden vandaag
Naar de Hoogovens gaan
Had ze vaag
Horen verluiden

Ik lachte beleefd en begon een verhaal
Over sjieke fabrieken en stapels van staal
Want we trokken tenslotte behoorlijk massaal
Uit het zuiden
Naar IJmuiden

En ze zei: "Ik geniet echt intens
Want ik ben een gezelligheidsmens
Laaalaaalalaaaa...."

Ze zat naast me
In de trein
En het grauwe terrein
Van de Hoogovens gleed
Aan de raampjes voorbij
Hetgeen mij wel wat deed
Maar zij zei:
"Kan het nog grijzer?
Wat is dat voor rotzooi? Die lui zijn gestoord!
En wat gooien ze daar nou voor troep buitenboord?"
Dus ik deed of ik lachte en zei als een soort
Onderwijzer:
"Dat is nou ijzer"

Maar ze kreeg er niet zoveel van mee
Want inmiddels zong heel de coupe:
Laaalaaalalaaaa....

Ze liep naast me
In de loods
En het schouwspel was groots
En enorm imposant
Toen het dikste pakket
Op de lopende band
Werd geplet
Tot het dunste metaaldraad

Een gids liep voorop en vertelde vol vuur
Wat het stroomverbruik was en de temperatuur
En de kracht van de wals, als die acht keer per uur
Met het staalplaat
Aan de haal gaat

Maar ik heb er geen hout van verstaan
Want de hele fabriek zong spontaan
Allemaal!
Laaalaaa.....

Ze stond naast me
Bij de rand
En ik heb met mijn hand
Die beweging gemaakt
Die bij menigeen ruw-
Weg bekend is geraakt
Als een duw...
Ook al was het maar zwakjes...

Ze stopte met zingen en slaakte een gil
Het siste nog even en toen werd het stil
En toen kwam ze tevoorschijn uit twintig verschil-
Lende vakjes
En in plakjes

Er is niets zo meeslepend en vals
Als zo'n krachtige Hollandse wals!
Hmm-mmm-mm-mmmm.....