Frank van Pamelen - Verdorven

Ik zeg: "Verdorven door een gedicht"
En jij vraagt: "Hoeveel letters?"
Je hebt een slaperig gezicht
In je mondhoek kleven
Spetters
Van je thee
Een E op twee
En in totaal zijn het er zeven

Ik fluister: "Ingezakte taart"
En jij gaapt: "Hoe bedoel je?"
Je bent zo argeloos van aard
Ietwat kromgelegen
Voel je
Aan mijn knie
Een S op drie
Een K op zes, een L op negen

Ik mompel: "Griezel van de stad"
En jij bromt: "Nou overdrijf je"
Je strijkt het onderlaken glad
En je bovenarmen
Wrijf je
Langs mijn lijf
Een T op vijf
En mijn balpen is verdwenen

Ik prevel: "Klootzak van een paard"
En jij begint te grommen
Je neuriet sensueel bedaard
"Have you ever loved a woman"
En ik antwoord: "He verdomme
Heb nou eventjes geduld
Tot mijn cryptogram gereed is
En hij helemaal compleet is
Ingevuld"
Waarop jij brult
"Pervers misbaksel! Monster! Schoft!"

Ik zeg: "Pervers misbaksel? Monster? Schoft?"
En jij zegt: "Jazeker
Je bent per vers
Dat is verdorven door een gedicht
Je bent een mis baksel
Dat is een ingezakte taart
Je bent een monster
Dat is een griezel en een stad
En je bent een schoft
Je bent een schoft
Je bent een klootzak van een paard"